Tuinbouw in Noord-Limburg is vergane glorie!

14 december 2016

Langzaam rij ik door het Noord-Limburgse landschap en geniet van de mooie omgeving, het zonnetje op mijn gezicht en de heerlijke buitenlucht. Wat is het leven prachtig!!

Maar na een paar kilometer is het gedaan, donkere wolken pakken zich samen. Overal zie ik verwrongen staal en gebroken glas. Hier en daar groeit het onkruid door de nok van de kassen heen. Wat jaren geleden nog oogstrelende, strak aan elkaar gebouwde tuinbouw kassen waren, waar de prachtige vol rode tomaten hingen, het kleurenpalet van de paprika’s mijn ogen streelde, is niets meer van over. Het verval is al jaren geleden ingetreden. De enige waarde die het nog heeft is de prijs wat de oud ijzer handelaar wil betalen.

Hoe heeft dit kunnen gebeuren? We stonden erbij en keken ernaar. Alle signalen waren duidelijk, toenemende concurrentie van buitenlands product, prijsdruk door de hele keten, gebrek aan arbeidskrachten, bulkproductie, geen investeringsvermogen vanwege krampachtige reacties door financiers en ga zo maar door. Iedereen wist al jaren dat de Nederlandse tuinbouwsector, van teler tot retailer, iets moest doen.

Het had zo mooi kunnen zijn! Het complete eco-systeem is aanwezig, van zaadveredelaars tot telers en van handelsketens tot aan de multimodale logistiek. Venlo is al jarenlang de logistieke hotspot van Nederland. Daar hadden wij veel meer gebruik van moeten maken, ontsluiting van verse producten door Europa had veel sneller gekund. De techniek was er; reefer containers, kortere ketens, verticale teeltsystemen bij grote steden.

Het te kort aan arbeidskrachten was (deels) opgelost als er meer gebruik was gemaakt van de kennis van de lokale MKB maakbedrijven. Waren er in eerste instantie dan geen banen verloren gegaan door de toenemende automatisering en robotisering? Ja, maar dit creëert weer nieuwe banen zoals operators, programmeurs, data-analisten etc. Dat is ook de nieuwe generatie die op de arbeidsmarkt beschikbaar komt. Zij sturen de plukrobots aan en analyseren door middel van honderden sensoren de ideale omstandigheden per plant. Wordt er een te hoog gehalte ethyleen geconstateerd door een van de sensoren of een kleurafwijking door de drone die rondvliegt dan wordt er automatisch een signaal doorgegeven aan de spuitrobot om ter plekke de situatie te beoordelen en als nodig met het juiste middel ziektebestrijding te doen. Het beoordelen van alle gegevens gebeurt door gebruik te maken van deep learning en door analyses van de gekoppelde neurale netwerken, waar slimme algoritmen voor ontwikkeld zijn.

Na het oogsten worden de producten door AGV’s naar het sorteerstation gebracht waar met de modernste vision systemen en andere scanmethodes zoals ultrasoon, het product in de juiste kwaliteitsklasse wordt gesorteerd en volgens klantspecificatie wordt verpakt en geëtiketteerd. Vervolgens krijgt de klant het bericht doorgestuurd dat zijn product op transport is gezet en wat de aankomsttijd is van het product in zijn DC of winkel. Want de klant, retail of groothandel, heeft via internet het product besteld op het webplatform van de teler of telerscollectief.

Het traditioneel denken heeft uiteindelijk het einde betekend van deze mooie sector in Limburg.

Ik schrik wakker, badend in het zweet, en kijk verschrikt om mij heen. Gelukkig het was maar een droom of…………

Denk verder, denk over grenzen, denk in het (on)mogelijke! 

Wij denken graag met je mee, Henedio!